Acetaatbuffers

Acetaatbuffers zijn bufferoplossingen die bestaan uit azijnzuur (CH3COOH) en zijn geconjugate base acetate (CH3COO−). Ze dienen om de pH van een oplossing te stabiliseren tegen kleine toevoegingen van zuur of base en worden veel toegepast in biochemie en moleculaire biologie.

De pH van een acetaatbuffer wordt bepaald door de pKa van azijnzuur (ongeveer 4,76 bij 25°C) en de verhouding [A−]/[HA]. Volgens Henderson-Hasselbalch: pH = pKa + log([A−]/[HA]). Het buffergebied ligt ruwweg tussen pH 3,8 en 5,8; bij pH rond 4,8 is de verhouding ongeveer 1:1. Door de verhouding of de totale concentratie aan te passen, kan men pH bereiken binnen dit bereik.

Acetaatbuffers worden meestal bereid door azijnzuur of een geconcentreerde oplossing daarvan te mengen met natriumacetaat of kaliumacetaat in water. Typische totalen concentraties liggen in de orde van 0,05–0,2 M. De pH wordt ingesteld door de HA/A−-verhouding aan te passen en eventueel bij te sturen met zuur of base. In de moleculaire biologie komt acetaat ook voor als onderdeel van Tris-acetaat-EDTA (TAE) buffer voor DNA-elektroforese, waarbij de uiteindelijke pH meestal circa 8,3 is.

Toepassingen omvatten enzymatische assays die een mild azijnzuur milieu vereisen, buffers in chromatografie, en als buffercomponent in voedsel- en farmaceutische preparaten. De combinatie van goedkope grondstoffen en een redelijk stabiel pH-bereik maakt acetaatbuffers populair in laboratoria.

Overwegingen: de pH van acetaatbuffers verandert met temperatuur omdat de pKa licht varieert met temperatuur. Het buffervermogen is het grootst nabij pKa en neemt af naarmate de pH verder van pKa ligt. Veiligheid en opslag: acetaatbuffers zijn doorgaans weinig giftig; bewaar in afgesloten flessen op koele, droge plaatsen.