Aandelenallocatie

Aandelenallocatie is het aandeel van een beleggingsportefeuille dat belegd is in aandelen (equities) en uitgedrukt als een percentage van het totale vermogen. Samen met de allocatie naar obligaties, contanten en andere activa vormt het de bredere assetallocatie van een portefeuille. De aandelenallocatie bepaalt in belangrijke mate het risicoprofiel en het verwachte rendement op lange termijn: meer aandelen verhogen doorgaans het groeipotentieel maar ook de volatiliteit.

Aandelenallocatie kan op verschillende niveaus worden bepaald. Een strategische aandelenallocatie geeft een langetermijndoel weer, gebaseerd op risicopretentie en beleggingshorizon, en wordt regelmatig bijgesteld om de gewenste verhouding te handhaven. Een tactische aandelenallocatie past de blootstelling aan aandelen op korte termijn aan op basis van marktverwachtingen of macro-ontwikkelingen. Daarnaast kan men op geografische (binnenlands vs. internationaal), sectoren, en grootte van bedrijven (large/mid/small cap) sturen en kiezen voor indexbeleggen of actief beheerde fondsen.

De uitvoering gebeurt vaak via indexfondsen of exchange-traded funds, maar kan ook actief beheerde fondsen omvatten. Beleggers kunnen rebalanceren wanneer de effectieve aandelenallocatie uit de gewenste bandbreedte uitwijkt. Het doel is drift tegen te gaan en de verhouding aan te passen aan veranderende doelen en risicobereidheid.

Overwegingen bij aandelenallocatie zijn onder meer volatiliteit, diversificatie, correlatie met andere activa, inflatie- en valutarisico’s, kosten en beleggingshorizon.