zinkaatlaag

Een zinkaatlaag is een dunne laag zink of zinkverbinding die ontstaat op het oppervlak van bepaalde metalen na behandeling met een zinkaatoplossing. In de praktijk komt dit vooral voor bij aluminium- en magnesiumlegeringen. De zinkaatlaag dient als hechtingsbevorderaar voor latere coatings of elektroplating, zoals koper, nikkel of goud, en kan ook de verdere corrosie- en oxidatiewering ondersteunen.

Vorming en werking: na grondige reiniging en activatie van het oppervlak wordt het materiaal ondergedompeld in een zinkaatbad. Uit deze oplossing komen zinkionen (Zn2+) en complexen die zich aan of nabij de oxidefilm van het metaal neerleggen en zo een dun, hechtingsbevorderend laagje vormen. De dikte hangt af van de badsamenstelling en de onderhoudsparameters, doorgaans in de micrometer- of lagere nanometerrange. De zinkaatlaag is bedoeld als tussenlaag en niet als einddecoratieve of langdurige beschermlaag.

Toepassingen: de zinkaatlaag komt veel voor in de voorbehandeling van aluminium en zijn legeringen voordat er metalen worden op geplateerd of gecoat. Dankzij de laag kan een betrouwbare hechting worden bereikt voor koper-, nikkel- of andere metallische depositie. Het draagt ook bij aan de reproducibiliteit van het platingproces en kan oxidatiestabiliteit tijdens de bewerkingen verbeteren.

Eigenschappen en beperkingen: de laag is zeer dun en kwetsbaar; beschadiging of verontreiniging vereist vaak opnieuw zinkeren of activatie. Het biedt geen lange termijn corrosiebescherming op zichzelf, en de stabiliteit kan door omgeving en chemische baths beïnvloed worden.