zijmuur

Zijmuur is de term in het Nederlands voor de zijgevel, oftewel de buitenwand langs de zijkant van een gebouw. Deze muur sluit het gebouw af, draagt deel van de belasting en biedt bescherming tegen weer en klimaat. In veel gebouwen vormt de zijmuur ook de scheiding tussen privéruimten en buitenruimte en bepaalt zij het aandeel daglicht en ventilatie.

Constructie en materialen kunnen variëren. Traditioneel bestaat een zijmuur uit metselwerk, meestal baksteen of natuursteen, soms beton. Moderne woningen hebben vaak een spouwmuur (cavity wall) met een binnenblad en een buitenblad gescheiden door een luchtspouw; isolatie wordt meestal in of nabij de spouw aangebracht om warmteverlies te beperken. Een massieve muur kan bestaan uit één steens- of betonlaag zonder aparte spouw. Buitenafwerking kan bestaan uit metselwerk, gevelsteen, stucwerk of bekleding.

Openingen zoals ramen en deuren worden in de zijmuur geplaatst, met overspanningen (lint- of lateien) boven openingen en aansluitingen met aangrenzende muren en goten. De verbinding met het dak, de vloeren en aangrenzende muren moet waterdicht en fire resistant zijn, en in moderne bouwpraktijken ligt veel aandacht bij damp- en vochtbestrijding.

Onderhoud en onderhoudsproblemen richten zich vaak op scheurvorming, opstijgend vocht, koudebruggen en koude of vochtproblemen in de spouw. Regelgeving op het gebied van isolatie, dampremmende lagen en ventilatie beïnvloedt moderne uitvoeringen van zijmuren.