ziekenhuispraktijk

Ziekenhuispraktijk is het geheel van klinische zorg en organisatorische activiteiten die binnen een ziekenhuis plaatsvinden om patiënten met acute of planbare medische behoefte te helpen. Het omvat zowel intramurale zorg (opname en behandeling op de afdeling) als poliklinische en dagbehandeling, waarbij diagnose, behandeling en monitoring centraal staan. Binnen de ziekenhuispraktijk worden medische specialismen door multidisciplinaire teams uitgevoerd, met inzet van diagnostische middelen zoals beeldvorming, laboratoriumtesten en interdisciplinaire consultaties.

De organisatie van ziekenhuispraktijk kent afdelingen en klinieken, operatiekamers, intensivecare-afdeling, radiologie, apotheek en ondersteunende diensten. Een typische patiëntreis bestaat uit aanmelding of opname, diagnostiek, behandelprocedures, opvolging en ontslagplanning met eventuele vervolgzorg in de eerste lijn. Kwaliteitszorg, veiligheid en patiëntrechten staan centraal, waarbij richtlijnen, protocollen en audits richting geven aan besluitvorming en uitvoering.

Ziekenhuispraktijk vereist samenwerking tussen artsen, verpleegkundigen, paramedici, technisch personeel en onderzoekers. Opleiding en onderzoeksactiviteiten vinden vaak plaats in universitaire of academische ziekenhuizen en dragen bij aan de ontwikkeling van medische kennis en innovatie. Met de opkomst van digitale systemen en data-analyse verschuiven processen naar meer efficiëntie, telezorg en patiëntgerichte zorg. Belangrijke actuele thema's zijn continu verbeteren van patiëntveiligheid, wachttijdenbeheer, kostenbeheersing en het waarborgen van privacy en informatieveiligheid.