zginania

Zginanie (zginania) to pojęcie o dwóch głównych kontekstach. W inżynierii materiałowej odnosi się do plastycznego odkształcenia materiału w wyniku działania sił zginających, natomiast w anatomii opisuje ruch polegający na zmniejszeniu kąta między dwoma segmentami ciała, czyli fleksję.

W kontekście technicznym zginanie obejmuje różne techniki i urządzenia. W przypadku arkuszy metalowych najczęściej stosuje się gięcie na prasach krawędziowych, które generuje kontrolowany, równomierny kąt zgięcia między matrycą a nożem. Istnieją także gięcia rur, realizowane przy użyciu specjalistycznych zestawów do gięcia rolowego, skrzynek i odcinków rur, a także techniki gięcia na zimno i na ciepło, zależnie od materiału i pożądanego promienia zgięcia. Kluczowe parametry wpływające na wynik to rodzaj materiału, grubość, promień zgięcia, kąt zgięcia oraz właściwości narzędzi i smarowania. Jakość zgięć ocenia się na podstawie promienia i kąta zgięcia, a także lekkiego powrotu materiału po zdjęciu narzędzi, zwanego springback.

W anatomii zginanie opisuje ruchy stawów prowadzące do zmniejszenia kąta między dwoma kośćmi lub segmentami ciała. Przykładowo zgięcie łokcia lub kolana to flexja tych stawów; zaangażowane mięśnie to odpowiednie grupy mięśniowe, takie jak biceps przy zgięciu łokcia. Zakres zgięcia mierzy się w stopniach i ma istotne znaczenie dla funkcji ruchowych i biomechaniki. Zginanie jest jednym z podstawowych ruchów w codziennym funkcjonowaniu oraz w terapii ruchowej i rehabilitacji.