plastycznego

Plastycznego to forma genitive singularu przymiotnika plastyczny, używana w języku polskim w kilku podstawowych znaczeniach. W sensie ogólnym plastyczny odnosi się do zdolności kształtowania — rzeczy, które są plastyczne, czyli łatwo podlegają formowaniu — oraz do sztuk plastycznych, będących wizualnym działem sztuki (malarstwo, rzeźba, grafika). Etymologicznie przymiotnik plastyczny wywodzi się od łacińskiego plasticus, a ten z kolei od greckiego plastikos, oznaczającego formowanie.

Forma plastycznego występuje najczęściej w konstrukcjach wymagających odmiany przez przypadki (np. cecha plastycznego materiału, charakter plastycznego zjawiska). W terminologii medycznej rdzeń plastyka występuje w znaczeniu operacji plastycznych (chirurgia plastica), a związane z tym wyrażenia opisują zabiegi i ich efekty.

Powiązane wyrazy obejmują plastyka (nauka i praktyka sztuk plastycznych, a w medycynie – chirurgia plastyczna) oraz plastyk (osoba zajmująca się sztukami plastycznymi). W codziennym języku plastyczny opisuje również cechy materiałów i technik, które są podatne na kształtowanie lub odkształcenie, a kontekst może wskazywać na odniesienie do sztuk plastycznych lub do medycznych operacji plastycznych.