wisselkoormen

Wisselkoormen is een term die in economische teksten wordt gebruikt om de regimes of vormen aan te geven waardoor de waarde van een munt ten opzichte van andere munten tot stand komt. In de onderwijs- en beleidsliteratuur wordt vaker gesproken van wisselkoersen, maar wisselkoormen kan verwijzen naar het regime waarin die koers wordt vastgesteld of aanbevolen. Het begrip benadrukt dus de mechanismen en afspraken achter de constante notering van de waarde van een valuta.

De belangrijkste vormen van wisselkoormen zijn onder meer vaste wisselkoersen, waarbij de waarde van de munt aan een referentiemunt of een mand van munten is gekoppeld en door de centrale bank actief wordt verdedigd met reserves en marktinterventies. Een zwevende of vrij bewegende wisselkoers wordt grotendeels door marktkrachten bepaald en laat de waarde fluctueren op basis van vraag en aanbod. Een gemanaged float of dirty float houdt in dat de centrale bank af en toe ingrijpt om extreem schommelingen tegen te gaan, zonder een expliciete vaste band te handhaven. Een crawling peg of geleidelijke aanpassing verwijst naar een beleid waarbij de koers stap voor stap wordt aangepast om concurrentievermogen of inflatiedoelstellingen te ondersteunen. Daarnaast bestaan valuta-unies of verschillende systematische stelsels, zoals een officiële en een parallelle koers, die in sommige economieën naast elkaar bestaan.

De keuze voor een wisselkoorm regime heeft verstrekkende consequenties voor prijsstabiliteit, inflatie, handel en investeringen. Centrale banken gebruiken wisselkoersbeleid samen met monetair beleid om macroeconomische doelen te bereiken, rekening houdend met factoren zoals economische groei, vertrouwen in de munt en vrij verkeer van kapitaal. Historisch gezien passen landen hun wisselkoorsystemen aan bij economische schommelingen of beleidswijzigingen.

---