Home

wbudowany

Wbudowany jest przymiotnikiem używanym w języku polskim do opisania elementów, które są zintegrowane wewnątrz większego systemu lub urządzenia, a nie dodawane jako zewnętrzne akcesoria. Pochodzi od czasownika budować z prefiksem w-, tworząc znaczenie „zbudowany wewnątrz” lub „osadzony w organiźmie”. W znaczeniu ogólnym może odnosić się do zarówno do części hardware’u, jak i oprogramowania.

W kontekście technicznym wbudowany odnosi się do komponentów lub funkcji, które są trwale zintegrowane z urządzeniem.

W kontekście programistycznym wbudowane mogą być również funkcje i narzędzia wbudowane w języki programowania lub środowiska

Uwagi: w języku polskim „wbudowany” najczęściej odnosi się do sprzętu i oprogramowania osadzonego w urządzeniu. W

Przykłady
użycia
obejmują
wbudowaną
pamięć
(np.
pamięć
ROM,
flash),
wbudowany
procesor,
system
wbudowany
(embedded
system)
oraz
oprogramowanie
wbudowane
(embedded
software),
które
działa
na
stałym,
często
ograniczonym
sprzęcie.
W
praktyce
terminy
te
pojawiają
się
w
elektronice,
motoryzacji,
telekomunikacji
i
przemyśle,
gdzie
kluczowe
znaczenie
ma
stabilność
i
deterministyczne
działanie.
uruchomieniowe,
czyli
takie,
które
są
dostępne
bez
instalowania
dodatkowego
oprogramowania.
Z
reguły
używane
są
zamiennie
z
terminem
zintegrowany
(np.
zintegrowana
funkcja,
zintegrowany
moduł),
choć
w
niektórych
kontekstach
wbudowany
podkreśla
wewnętrzną
integrację
z
konkretnym
urządzeniem.
zależności
od
kontekstu
alternatywne
synonimy
to
„osadzony”
lub
„zintegrowany”.