waardetoevoeging

Waardetoevoeging verwijst naar de waarde die wordt toegevoegd aan inputs door productie of dienstverlening. In het Nederlands wordt vaak gesproken van toegevoegde waarde. Het concept meet hoeveel economische waarde er wordt gecreëerd in een productie- of leveringsketen, ten opzichte van de ingekochte inputs.

Berekening en interpretatie: voor een onderneming is waardetoevoeging gelijk aan de omzet minus de inkopen van tussenprodukten en diensten. In macro-economische termen is waardetoevoeging het verschil tussen output (de waarde van wat wordt geproduceerd) en intermediaire consumptie. Het resultaat wordt doorgaans benut om loon- en winstvoordelen te bepalen en vormt de bouwsteen van bredere economische metingen.

Toepassingsgebieden: waardetoevoeging wordt gebruikt bij bedrijfsanalyse, kostenbeheersing en productiviteitsmetingen. Op macroniveau levert het inzicht in de bijdrage van verschillende sectoren aan de economie en dient het als onderdeel van het bruto binnenlands product (bbp). Het vergelijkt sectoren en regio’s en ondersteunt economische beleidsbeoordelingen.

Beperkingen: waardetoevoeging is een abstracte maat die vooral productiegericht is en geen direct inzicht geeft in consumentwaarde of welzijn. De cijfers hangen af van definities en statistische methoden (bijvoorbeeld wat wel of niet als tussenproduct wordt gerekend) en kunnen verschillen tussen systemen van national accounts. Daarnaast sluit de maat niet uit wat klanten ervaren of wat winstgevendheid zegt over ondernemingen.

---