vuurvastheid

Vuurvastheid is de eigenschap van materialen, bouwdelen en constructies om bij brand langer beschermd te blijven tegen vlammen en hoge temperaturen. Het doel is brandverspreiding te beperken, de draagkracht te behouden en compartimenten te handhaven zodat mensen kunnen vluchten en hulpdiensten tijdig kunnen optreden.

Vuurvastheid wordt doorgaans uitgedrukt in een brandweer- of brandwerendheidsklasse, uitgedrukt in minuten of uren. Klassen zoals EI60 of EI120 geven aan dat zowel integriteit (E) als isolatie (I) gedurende de genoemde tijd behouden blijven; bij E- of I-klassen blijft alleen respectievelijk de integriteit of de isolatie gegarandeerd.

Brandproeven voor vuurvastheid worden uitgevoerd in laboratoriumomstandigheden volgens internationale normen. In de EU zijn veel gebruikte normen EN 1363-1 (brandproef voor bouwdelen), EN 13501-2 (classificatie van brandweerstand) en EN 1634-1/2 (proeven op openingen en brandafsluitingen). In de VS wordt vaak ASTM E119 of UL 263 toegepast.

Toepassingsgebieden omvatten wanden, vloeren, deuren, brandramen, kabel- en leidingopeningen en brandklemmers. Materialen variëren van gewapend beton en bakstenen tot gipsplaten, hout en staal, vaak gecombineerd met brandvertragende systemen.

De effectieve vuurvastheid hangt af van materiaalkwaliteit, installatie, aansluitingen en onderhoud. Beschadiging, vocht of slechte afdichtingen kunnen prestaties verlagen; regelmatige inspectie en juiste afdichting zijn daarom essentieel.