veroorzaker

Veroorzaker is een zelfstandignaamwoord in het Nederlands. Het duidt op de persoon of de factor die een bepaalde gebeurtenis teweegbrengt, doorgaans een gebeurtenis met schade of letsel. De etymologie ligt bij het werkwoord veroorzaken, met het suffix -er dat een handelende persoon aanduidt.

Gebruik in de taal: in civielrechtelijke en in verzekeringscontext wordt gesproken van de veroorzaker van de schade, degene die verantwoordelijk kan worden gehouden voor de kosten van herstel. In strafrechtelijke context wordt vaker het woord dader gebruikt, maar veroorzaker kan worden gebruikt om de oorzakelijke rol te benadrukken. Let op: een veroorzaker is niet per definitie schuldig of aansprakelijk; er kunnen meerdere oorzaken zijn of factoren buiten de controle van de betrokkene. In juridische terminologie spreekt men soms van aansprakelijke veroorzaker of medeveroorzaker.

Voorbeelden: de veroorzaker van het ongeluk werd aangewezen door de politie. de verzekeraar eist betaling van de veroorzaker van de schade. Zie ook: aansprakelijkheid, causaal verband, dader.