Home

vermogensverdeling

Vermogensverdeling verwijst naar hoe het nettovermogen van een bevolking verdeeld is over individuen of huishoudens. Nettovermogen omvat financiële activa zoals spaargeld, aandelen en obligaties, pensioenen, bezit van onroerend goed en andere bezittingen, minus schulden. Verdeling van vermogen wordt vaak sterk oneerlijk genoemd, omdat een relatief klein deel van de bevolking een groot deel van het totaal bezit. In tegenstelling tot inkomensverdeling, die jaarlijks verandert, beschrijft vermogensverdeling patrimoniale posities die over langere perioden bestaan.

Vermogensongelijkheid wordt vaak gemeten met indicatoren zoals de Gini-coëfficiënt voor vermogen, de Palma-ratio en de Theil-index.

Vermogensverdeling wordt bepaald door factoren zoals erfelijkheid, spaar- en beleggingsgedrag, rendement op vermogen, krediettoegang en de

Regionaal en internationaal bestaan aanzienlijke verschillen in vermogensverdeling. In veel geavanceerde economieën is vermogen geconcentreerd bij

Ook
wordt
gekeken
naar
het
aandeel
vermogen
bij
de
top
1
of
10
procent.
Cijfers
variëren
echter
door
verschillende
definities
van
vermogen
en
waarderingen
tussen
landen.
woningmarkt.
Beleidsmaatregelen
zoals
vermogensbelastingen,
erf-
en
schenkingsrechten,
sociale
transfers
en
pensioenregelingen
beïnvloeden
de
verdeling.
Intergenerationele
overdracht
en
economische
veranderingen
zorgen
voor
verschuivingen
in
de
tijd.
een
relatief
kleine
groep;
minder
ontwikkelde
landen
kennen
ook
ongelijkheid,
maar
patronen
variëren.
Analyses
gebruiken
nationale
rekeningen,
huishoudbalansen
en
internationale
datasets
om
trends
te
volgen.
Het
debat
over
beleid
richt
zich
op
belastingen,
transfers
en
inclusieve
groei,
met
aandacht
voor
economische
effecten.