vergaring

Vergaring is een zelfstandig naamwoord in het Nederlands dat het proces van verzamelen, bijeenbrengen of ophopen van zaken beschrijft. Het kan slaan op fysieke objecten zoals goederen of documenten, maar ook op immateriële verzamelingen zoals data, kennis of middelen. De nadruk ligt op verloop en stapelvorming in de loop der tijd, in tegenstelling tot een eenmalige handeling van verzamelen.

Etymologie: Vergaring is afgeleid van het werkwoord vergaren, met het voorvoegsel ver- en het werkwoord garen. Het woord verschijnt in oudere Nederlandse teksten en is in hedendaagse taal wat formeel en soms archaïsch; vaker worden woorden als verzamelen of opeenstapeling gebruikt, afhankelijk van de context.

Gebruik: In economische, historische of data-gerelateerde contexten kan vergaring verwijzen naar de vergaring van kapitaal of gegevens. In archiefstudies en cultuurhistorische analyses spreekt men vaak over de systematische vergaring van bronnen over de tijd. In alledaagse taal klinkt vergaring vaak formeel of literair; voor de dagelijkse accumulatie van objecten wordt meestal verzameling of hoop gebruikt.

Voorbeelden: De vergaring van historisch bronnenmateriaal maakte het mogelijk een langetermijnanalyse te maken. De vergaring van data uit verschillende studies levert een betrouwbaardere onderbouwing op. In archiefwetenschappen verwijst vergaring naar de systematische samenstelling van documenten over tijd.