spanlengte

Spanlengte is de afstand tussen twee steunpunten van een constructief element, vaak uitgedrukt in meters. Het begrip wordt veel gebruikt in civiele techniek, bouwkunde en architectuur om de vrije overspanning van balken, daken, bruggen, galerijen en kabels aan te geven. Een langere spanlengte beïnvloedt de sterkte, stijfheid en doorbuiging van een element en bepaalt in sterke mate de keuze van materiaal en doorsnede en de noodzaak van tussensteunen of extra verstevigingen.

Technisch gezien leiden grotere spanlengten tot hogere buigmomenten en knikgevoeligheid, waardoor ontwerpers rekening houden met belastingen, grenswaarden voor doorbuiging en veiligheid. Ontwerpregels en normeringen geven maximaal toelaatbare waarden en berekeningsmethoden voor eenvoudige overspanningen en continue systemen. Praktische limieten hangen af van materiaaleigenschappen (zoals beton, staal, hout, vezelcomposieten), constructieve vormgeving, kosten en esthetische overwegingen.

In veel talen bestaan specifieke termen: in het Nederlands wordt soms ook gesproken van vrije overspanning of overspanning; voor vliegtuigen gebruikt men doorgaans "spanwijdte" voor vleugelafmetingen. Spanlengte is een fundamenteel concept bij het ontwerpen van ruimtelijke overspanningen en infrastructuur en vormt een belangrijk knooppunt tussen structurele prestaties en gebruiksdoelen.