schorslagen

Schorslagen is een term uit de botanie en bosbouw die verwijst naar de lagen die samen de schors van een houtachtige plant vormen. De schors bestaat uit beschermende weefsels die door de periderm zijn gevormd, waaronder de kurkkern (phellogen, ook wel kurkkambium genoemd) die buitenkant nieuw phellem (kurk) produceert en aan de binnenkant phelloderm. Naar buiten toe kan de schors zich opbouwen tot een dode, beschermende buitenlaag die rhytidome wordt genoemd. De levende weefsels liggen onder deze buitenlagen.

Groei en structuur: Het periderm vervangt tijdens de diametergroei de oudere epidermis. Met de leeftijd stapelt de schors zich op en kan deze scheuren, schubben vormen of glad blijven, afhankelijk van soort en groeiomstandigheden. De buitenkant bevat vaak lenticellen die gasuitwisseling mogelijk maken, wat de ademhaling van de boom ondersteunt.

Functie en variatie: De schors biedt bescherming tegen mechanische beschadiging, uitdroging en ziekteverwekkers, en fungeert als isolatie tegen temperatuurverschillen. Daarnaast kan de schors een rol spelen in opslag van koolhydraten in de binnenste lagen. Varieert sterk tussen soorten in dikte, textuur en patroon; bij sommige soorten is de schors extreem dik of ruw, bij anderen glad.

Economische en ecologische relevantie: Een bekend voorbeeld is de kurkeik (Quercus suber), waarvan de buitenste schors wordt verwijderd voor de productie van kurk. Schors slijt schade en gewonden, biedt habitat voor organismen en speelt een rol in bosbeheer en dendrochronologie.

Zie ook: periderm, kurkkambium, phellem, rhytidome, lenticellen.