sRGBkleurruimtes

sRGBkleurruimtes verwijzen naar de standaard sRGB-kleurruimte en de verwante varianten die worden gebruikt voor digitale beelden en weergave. De standaard sRGB is ontwikkeld door Hewlett-Packard en Microsoft en is vastgelegd in de ISO/IEC-norm IEC 61966-2-1. Het doel is een breed toepasbare, consistente kleurweergave op verschillende apparaten en platforms, zoals monitoren, camera’s en het web.

De primaire kleuren van sRGB zijn rood, groen en blauw met chromaticiteitscoördinaten; witpunt is D65. De gangbare waardes zijn r (x ≈ 0,640, y ≈ 0,330), g (x ≈ 0,300, y ≈ 0,600) en b (x ≈ 0,150, y ≈ 0,060), met witpunt D65 (x ≈ 0,3127, y ≈ 0,3290). Dit levert een beperkte, maar praktisch breed inzetbare ruimte op die goed aansluit bij gemiddelde beeldschermen en printerdragers. Naast standaard sRGB bestaan ook varianten zoals lineaire sRGB, die gebruikt wordt voor berekeningen en kleurbeheer.

De sRGB-waarden zijn gecodeerde (niet-lineaire) intensiteiten. De transferfunctie is piecewise: voor gecodeerde waarde C_srgb ≤ 0,04045 geldt C_linear = C_srgb / 12,92; anders C_linear = ((C_srgb + 0,055) / 1,055)^(2,4). De omgekeerde conversie is C_srgb = 12,92·C_linear bij C_linear ≤ 0,0031308; anders C_srgb = 1,055·C_linear^(1/2,4) − 0,055. Deze gamma-vorm zorgt voor een perceptueel lineair bereik bij opslag en een consistente weergave op diverse apparaten.

Toepassingen en belang: sRGB is de de facto standaard voor webcontent en veel consumentenelektronica, en vormt de referentie voor kleurbeheer via ICC-profielen. In professionele workflows wordt vaak gewerkt met lineaire sRGB of met andere kleurruimten die daarna worden geconverteerd naar sRGB voor weergave. Beperkingen zijn onder meer het beperkte gamut vergeleken met gespecialiseerde ruimtes.