regelbreedte

Regelbreedte is de horizontale maat van een regel tekst in een tekstblok. In tekstontwerp wordt hij vaak uitgedrukt als het aantal tekens per regel (CPL) of als een fysieke lengte in millimeters of inches. In drukwerk is de regelbreedte grotendeels vast door de pagina- of kolomafmetingen, het gekozen lettertype en de lettergrootte, de interlinie en de marges. In digitale lay-out kan de regelbreedte ook worden bepaald door het configureren van kolombreedtes en responsive ontwerp.

De regelbreedte wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder het lettertype, de puntgrootte, de letterafstand, de regelafstand en de breedte van de kolom waarin de tekst staat. Ook de taal en de typografische context spelen een rol, omdat woordenlengte en interpunctie de leeservaring bepalen.

Typografische richtlijnen geven doorgaans een gewenste regelbreedte als richtwaarde. Een veel aangehaalde aanbeveling is ongeveer 50 tot 75 tekens per regel, waarbij voor veel Westerse talen een ideale zone ligt rond de 60 tot 70 tekens per regel. Dit komt overeen met ongeveer 9 tot 12 woorden per regel, afhankelijk van de taal en de woordlengte. Bij websites en mobiele interfaces wordt vaak gezocht naar kortere regels (bijvoorbeeld 40–60 tekens) om lezen op kleinere schermen te vergemakkelijken.

Een passende regelbreedte draagt bij aan leesbaarheid en snelheid. Te lange regels verlagen de ritme-timing en verhogen de kans dat de lezer de volgende regel kwijt raakt; te korte regels kunnen de lezerspauze onnodig vergroten en de tekst onhandig doen ogen. Bij ontwerpverlening moet de regelbreedte daarom worden afgestemd op het medium, lettertype, en beoogde leeservaring.