rasterem

Rasterem jest instrumentalny przypadek rzeczownika raster, który w polskim odnosi się do obrazu lub danych zapisanych w siatce rastrowej. Raster to układ prostokątnych komórek (pikseli) ułożonych w wiersze i kolumny, z których każda przechowuje wartość reprezentującą kolor, natężenie światła, wysokość terenu albo inną cechę.

Rastery są powszechnie stosowane w systemach informacji geograficznej (GIS), teledetekcji i przetwarzaniu obrazów. Dane rastrowe charakteryzują się stałą rozdzielczością zdefiniowaną przez rozmiar komórki w całej siatce. Są szczególnie użyteczne do przedstawiania zjawisk ciągłych, takich jak temperatura, wilgotność gleby i wysokość terenu, a także do analiz na dużych obszarach.

Rastery mogą być jednowarstwowe lub wielowarstowe (np. pasma w obrazach satelitarnych). Dane rastrowe mogą mieć różne typy wartości: całkowite, zmiennoprzecinkowe, a także skompresowane. Często zawierają georeferencję, która łączy piksele z układem współrzędnych geograficznych (CRS) i umożliwia korelację z innymi warstwami. Popularne formaty to GeoTIFF, IMG i HDF5, które przechowują zarówno wartości, jak i metadane georeferencyjne.

Poszczególne operacje obejmują resampling, reprojekcję, filtrowanie oraz analizy sąsiedztwa (fokalne), a także techniki algebry rastrowej i klasyfikację terenową.

W porównaniu z danymi wektorowymi, rastry przechowują wartości na siatce, co czyni je wygodnymi do danych ciągłych, ale mniej precyzyjnymi dla ostrych granic. Wektory lepiej odwzorowują granice obiektów i cechy dyskretne.

Zastosowania rastrowych danych obejmują kartografię, monitorowanie środowiska, hydrologię, rolnictwo i analizy klimatyczne, a także przetwarzanie obrazów satelitarnych i zdjęć lotniczych.