productievermindering

Productievermindering is een daling van de productiviteit, oftewel een afname van de verhouding tussen geproduceerde output en gebruikte input over een bepaalde periode. Het kan tijdelijk zijn of een langdurige trend. In economische termen wordt vaak onderscheid gemaakt tussen arbeidsproductiviteit (output per arbeidsuur of -dag) en totale factorproductiviteit (TFP), die samen aangeven hoe efficiënt middelen worden ingezet. Een daling kan zich uiten in minder geproduceerde eenheden per uur, langere doorlooptijden of meer verspilling.

Oorzaken zijn onder meer technologische storingen en onvoldoende onderhoud, kwaliteitsproblemen en rework, logistieke bottlenecks, onderbezetting of ziekteverzuim, gebrek aan vakbekwaamheid of training, slecht procesontwerp en inefficiënte planning. Externe factoren zoals schaarste aan onderdelen, leveringsvertragingen of gewijzigde regelgeving kunnen eveneens leiden tot productievermindering. In kennisintensieve sectoren spelen ook factoren als context-switching en onduidelijk takenpakket een rol.

Gevolgen zijn hogere kosten per geproduceerde eenheid, minder leveringsflexibiliteit, lagere winstmarges en verminderde concurrentiekracht. Het vaststellen van de oorzaken vereist data-analyse van productie- en schrijftijden, kwaliteitsdata en planningstatistieken.

Beheer en preventie richten zich op onderhoud en betrouwbaarheid (preventief en voorspellend onderhoud), procesverbetering (lean, Six Sigma), betere capaciteitsplanning, training en ontwikkeling, ergonomie en welzijn, en gerichte automatisering of digitalisering. Door continue monitoring kunnen productievermindering tijdig worden gesignaleerd en tegengegaan.