poliuretanowych

Poliuretany, zwane także materiałami poliuretanowymi, to szeroka grupa polimerów powstających w wyniku reakcji izocyjanianów z poliolami. W wyniku tego procesu powstaje wiązanie uretonowe, które łączy cząsteczki poliolu i diizocyjanianu. W przemysłowej produkcji używa się różnych izocyjanianów, takich jak MDI i TDI, oraz różnych polioli, w tym poliesterowych i polieterowych. Dzięki doborowi składników i dodatków można uzyskać materiały o zróżnicowanych właściwościach.

Najważniejszą podkategorią są pianki poliuretanowe, które dzielą się na pianki elastyczne i twarde. Pianki elastyczne znajdują zastosowanie w meblarstwie, tapicerstwie oraz materacach, natomiast pianki twarde służą jako izolacja termiczna i akustyczna w budownictwie, przemyśle chłodniczym i opakowaniach. Oprócz pianek istnieją elastomery poliuretanowe wykorzystywane w układach tłumiących i uszczelniających, powłoki ochronne, kleje oraz uszczelniacze.

Proces wytwarzania może przebiegać różnymi technikami, na przykład natryskiem, wtryskiem lub aplikacją pianek wypełniających konstrukcje. Końcowe właściwości materiałów zależą od typu poliolu, stosunku izocjanianu do poliolu, dodatków (katalizatorów, środków nabłyszczających, ognioodpornych) oraz sposobu oczekiwanego utwardzania. Poliuretany charakteryzują się lekką wagą, dobrą izolacyjnością termiczną i akustyczną, elastycznością i odpornością na chemikalia, a także możliwością dopasowania właściwości do konkretnych zastosowań.

Bezpieczeństwo i środowisko: podczas wytwarzania użycie izocyjanianów wymaga odpowiednich środków BHP i wentylacji. Odpady poliuretanowe podlegają recyklingowi chemicznemu, mechanicznemu i energetycznemu. Reguluje to REACH i inne normy dotyczące emisji oraz substancji chemicznych. Poliuretany zyskały popularność od lat 50. XX wieku i znalazły zastosowanie w budownictwie, motoryzacji, meblarstwie i opakowaniach.