Home

podwzgórzowoprzysadkowej

Podwzgórzowo-przysadkowa oś, znana również jako oś podwzgórzowo-przysadkowa, jest kluczowym układem neuroendokrym łączącym podwzgórze z przysadką mózgową i koordynującym wiele procesów hormonalnych. Komunikacja między tymi strukturami przebiega przez dwa szlaki: hormony uwalniające i hamujące wytwarzane w podwzgórzu trafiają do przysadki przedniej za pośrednictwem portalowego układu podwzgórzowo-przysadkowego, natomiast neurony podwzgórzowe magazynują i uwalniają neurohormony z tylnej części przysadki.

Podwzgórze wydziela hormony uwalniające i hamujące, takie jak GnRH, GHRH, somatostatyna (GHIH), TRH, CRH oraz dopaminę

Najważniejsze osi regulowane przez tę połączoną strukturę to: oś podwzgórze–przysadka–tarczyca (TRH–TSH–T3/T4), oś podwzgórze–przysadka–nadnercza (CRH–ACTH–kortyzol), oś podwzgórze–przysadka–gonady

Dysfunkcje osi mogą prowadzić do zaburzeń endokrynnych, takich jak niedoczynność lub nadczynność przysadki, hiperprolaktynemia, zaburzenia tarczycy

hamującą
prolaktynę.
Przysadka
przednia
reaguje
na
te
sygnały
i
uwalnia
hormony
tropowe:
hormon
wzrostu
(GH),
hormon
tyreotropowy
(TSH),
kortykotropina
(ACTH),
hormon
folikulotropowy
(FSH),
hormon
luteinizujący
(LH)
oraz
prolaktyna.
Przysadka
tylna
uwalnia
natomiast
neurohormony
magazynowane
w
podwzgórzu:
antidiuretyczny
hormon
(ADH)
i
oksytocynę.
(GnRH–FSH/LH–sex
steroids)
oraz
mechanizmy
laktacyjne
(dopamina–prolaktyna).
Reguła
dominująca
to
ujemne
sprzężenie
zwrotne,
które
ogranicza
wydzielanie
hormonów
w
zależności
od
stężenia
hormonów
docelowych.
czy
zaburzenia
wzrostu,
a
czasem
diabetes
insipidus
wynikający
z
niedoboru
ADH.