pelgrimstochten

Pelgrimstochten zijn wandelreizen die mensen ondernemen met een religieus, spiritueel of devotioneel doel, meestal naar een heilige plek. Ze vinden doorgaans plaats over meerdere dagen en omvatten overnachtingen onderweg, met een focus op bezinning, meditatie of toewijding.

Historisch hebben pelgrimstochten in het christendom een lange geschiedenis: pelgrims reisden naar heilige plaatsen zoals Jeruzalem, Rome en Santiago de Compostela. De Camino de Santiago is de bekendste moderne uiting daarvan. In veel landen bestaan ook andere routes die naar vergelijkbare bedevaarten leiden. In Nederland en Vlaanderen blijven bedevaarten en pelgrimstochten in kerkelijke kring voorkomen, vaak georganiseerd door parochies, kloosters of wandelverenigingen.

Praktisch gezien bestaan pelgrimstochten uit meerdaagse wandelingen langs vooraf bepaalde routes. Pelgrims dragen vaak een credencial del peregrino (pelgrimspaspoort) en laten onderweg stempels verzamelen. Voor de Camino de Santiago kan men na voldoende stempels en het voltooien van de route een compostela ontvangen als bewijs van de volbrachte pelgrimstocht. Onderweg worden vaak bedevaartplaatsen, kapellen en landschappen bezocht, en ontmoetingen met mede-pelgrims komen veel voor.

In het hedendaagse landschap dienen pelgrimstochten vaak ook als middel voor persoonlijke ontwikkeling of gemeenschapservaring. Ze worden georganiseerd door kerken, jeugd- en wandelorganisaties en worden steeds toegankelijker door internationale routes, informatie en begeleiding. Tegenwoordig combineert men spiritualiteit met wandelen, cultuur en natuur, waarbij zowel religieuze als seculiere motieven voorkomen.