overpolering

Overpoleren is het te ver verwijderen van materiaal of het oppervlak verder gladstrijken dan het beoogde eindresultaat. Dit kan leiden tot veranderingen in textuur, dikte en beschermende eigenschappen van het oppervlak. Het kan voorkomen in metaalbewerking, autolakwerk en detailing, keramische en steenachtige afwerking, houtbewerking en tandheelkunde.

Oorzaken zijn onder meer een te agressieve polijstpad of schuurmiddel, te veel druk of snelheid, onjuiste techniek en het herhaaldelijk uitvoeren van polijstpasses voorbij wat het materiaal aankan. Soms is het gevolg het overschrijden van wat het materiaal verdragen kan en kunnen structurele of functionele eigenschappen in het geding komen.

Gevolgen variëren per materiaal maar omvatten doorgaans: dunner wordende bovenlaag, verlies van textuur of patroon, dof of hazy uiterlijk, microkrassen of een glazen uitstraling, en bij coatings een verminderde hechting of falen. In de tandheelkunde kan overpoleren van het glazuur dentine blootleggen en gevoeligheid verhogen.

Preventie richt zich op het plannen van het gewenste eindresultaat en de toelaatbare materiaaldikte, het kiezen van geschikte schuur- of polijstgradaties, het toepassen van conservatieve parameters en het testen op minder kritische gebieden. Stop zodra het gewenste resultaat is bereikt. Remediatie kan bestaan uit het opnieuw herstellen van textuur, het aanbrengen van een nieuwe coating of veneer, of het vervangen van het betrokken onderdeel wanneer mogelijk.