opslagapparatuur

Op opslagapparatuur verwijst men naar hardware die digitaal data kan bewaren en toegankelijk maken. Het omvat interne en draagbare apparaten die worden gebruikt voor permanente opslag, back-ups en archivering. Op basis van technologie onderscheiden we magnetische opslag (zoals harde schijven) en flash-opslag (zoals SSD’s en geheugenkaartjes), maar ook optische media en magnetische tapes.

Harde schijven (HDD’s) bestaan uit roterende borden en een lees-/schrijfkop. Ze bieden veel capaciteit tegen relatief lage kosten, maar zijn trager en kwetsbaarder voor mechanische storingen dan flashopslag. Solid-state drives (SSD’s) gebruiken flashgeheugen zonder bewegende delen, wat snellere toegangstijden en hogere betrouwbaarheid oplevert. SSD’s komen in formaten zoals 2,5 inch en M.2 en gebruiken interfaces als SATA en NVMe via PCIe.

Optische opslag, waaronder CD’s, DVD’s en Blu-ray-schijven, is goedkoop en geschikt voor distributie en langetermijnopslag onder geschikte condities, maar biedt lagere snelheden en capaciteiten. Magnetische tapes blijven populair voor lange termijn archivering en back-ups vanwege hoge capaciteit en gunstige prijs per terabyte.

Draagbare opslag omvat USB-flash drives en geheugenkaarten (SD, microSD). Netwerkopslag zoals NAS (Network Attached Storage) en SAN (Storage Area Network) levert gedeelde opslag voor meerdere systemen en gebruikers, vaak met redundantie en beheersfuncties. Opslagapparatuur kan worden aangesloten via USB, SATA, PCIe of netwerken met protocollen als iSCSI of Fibre Channel.

De keuze voor opslagapparatuur hangt af van factoren zoals capaciteit, snelheid, betrouwbaarheid, onderhoud en kosten. Belangrijke aspecten zijn redundantie, beveiliging en regelmatige back-ups.