opgeschreven

Opgeschreven is een Nederlands woord dat functioneert als het voltooid deelwoord van het werkwoord opschrijven en als bijvoeglijk naamwoord. Het betekent dat iets schriftelijk is vastgelegd of genoteerd, in tegenstelling tot wat alleen mondeling is vastgehouden. Het kan zowel naar een handeling (het hebben opgeschreven) als naar het resultaat daarvan verwijzen: bijvoorbeeld een tekst, lijst of verslag die schriftelijk is vastgelegd.

Etymologie en vormgeving: op- is een prefix die aangeeft dat iets naar de buitenwereld of naar een bron is overgebracht, en schrijven is het proces van vastleggen in schrift. In de voltooid verleden tijd wordt het als opgeschreven gebruikt, zonder extra ge- prefix, bijvoorbeeld: “De namen zijn opgeschreven in het register.” Het woord kan zowel attributief als predicaat gebruikt worden: “een opgeschreven verslag” of “het verslag is opgeschreven.”

Gebruik en context: opgeschreven komt veel voor in administratieve, juridische en journalistieke contexten. Het geeft aan dat informatie niet slechts gehoord of gedacht is, maar daadwerkelijk schriftelijk is vastgelegd. Voorbeelden zijn notulen, registers, lijsten en documenten waarin feiten, bevindingen of afspraken schriftelijk zijn vastgelegd en bewaard.

Synoniemen en verwante termen zijn onder meer genoteerd, vastgelegd, gedocumenteerd of schriftelijk vastgelegd. In gebruik verschillen nuance en context; opgeschreven benadrukt vaak het schriftelijk bestaan en de verificatie van informatie.

Zie ook: notulen, register, documenten, vastleggen.

Opgeschreven blijft een gangbare term in hedendaags Nederlands en luidt als neutraal omschrijving in beschrijvingen van documenten en procedures.