onzekerheidsrekeningen

Onzekerheidsrekeningen zijn interne boekhoudkundige subrekeningen die worden gebruikt om onzekerheden in de financiële rapportage te registreren en te beheersen. Ze fungeren als tijdelijke rekeningen waarin mogelijke verliezen of verplichtingen, waarvan de exacte omvang of timing nog niet vaststaat, worden vastgelegd. Door onzekerheden te scheiden van definitieve posten kunnen accountants de mate van risico's beter volgen en het bedrag later toewijzen aan de juiste posten in de balans of het resultaat.

Voorbeelden omvatten: een post voor dubieuze debiteuren (verwachte wanbetaling), een voorziening voor garantie- en serviceverplichtingen, post voor mogelijke rechtszaken en posten voor valutarisico's. In de praktijk worden deze bedragen bij uiteindelijk vaststelling van de omvang of waarschijnlijkheid overgeboekt naar voorzieningen, afwaarderingen of als last in het resultaat, afhankelijk van de aard en regelgeving.

Relatie met regelgeving: onder IFRS en NL GAAP bestaan formele posten zoals voorzieningen en contingente posten. Het gebruik van onzekerheidsrekeningen blijft vaak een hulpmiddel in de interne boekhouding; in de formele jaarrekening dienen onzekerheden te worden verantwoord via de juiste posten en toelichtingen, met een zorgvuldige beoordeling van waarschijnlijkheid en hoeveelheid.

Zie ook: voorzieningen, contingente posten, waardevermindering.