Home

onomatopeïsche

Onomatopeïsche uitdrukkingen zijn woorden die klanken uit de werkelijkheid nabootsen, zoals diergeluiden, het gerommel van voorwerpen of het tikken van een klok. In literatuur en communicatie dienen ze vaak om een auditieve ervaring op te roepen en situaties levendiger te maken. Het begrip omvat doorgaans directe imitatie van geluiden, maar ook verwante verschijnselen zoals geluidssymboliek waarbij klanken een indruk geven zonder een exacte klank te imiteren.

De term komt uit het Grieks, onomatopoiā, “naam maken,” en is via het Franse onomatopée in het

Veelvoorkomende Nederlandse voorbeelden zijn miauw, boem, knal, klap, piep, tiktak en kwaak. In de literatuur en

Onomatopee maakt deel uit van het bredere fenomeen van ideofonen in talen; de mate van gebruik varieert

Nederlands
ingeburgerd
als
onomatopee
of
onomatopeïsch.
Onomatopeïsche
uitdrukkingen
omvatten
doorgaans
directe
imitatie
zoals
miauw
(kat)
of
boem
(knal),
maar
kunnen
ook
ideofone
verschijnselen
omvatten
waarin
klanken
een
idee
of
beweging
suggereren
zonder
een
exacte
klankname.
kinderboeken
worden
onomatopeïsche
woorden
gebruikt
om
scènes
te
verlevendigen
en
acties
te
accentueren.
In
strips
fungeren
geluidswoorden
als
kapow
of
bom
als
visuele
en
auditieve
cues
die
beweging
en
impact
suggereren
naast
de
beeldtaal.
per
taal
en
cultuur.
Het
verschilt
tevens
per
genre
en
medium:
literatuur,
stripverhalen
en
media
gebruiken
het
regelmatig
om
zintuiglijke
ervaringen
over
te
brengen.