onderwaterdruk

Onderwaterdruk is de hydrostatische druk die op objecten onder water werkt. Het ontstaat door het gewicht van de waterkolom boven een bepaald punt en omvat zowel de atmosferische druk aan het wateroppervlak als de druk door het water eronder.

De druk op een diepte h wordt gegeven door P(h) = P0 + ρ g h, waarbij P0 de druk aan het oppervlak is (ongeveer 101 325 Pa, oftewel 1 atmosfeer), ρ de dichtheid van het water (ongeveer 1000 kg/m^3 voor zoet water, circa 1025 kg/m^3 voor zeewater), en g de zwaartekracht. In de praktijk wordt vaak gezegd dat er ongeveer 1 bar extra druk ontstaat per ongeveer 10 meter diepte in zeewater, waarbij de absolute druk toeneemt met het wateroppervlak.

Praktische waarden: aan het oppervlak is de absolute druk ongeveer 1 bar (ongeveer 101 kPa). op een diepte van 10 meter ligt de absolute druk rond 2 bar, op 20 meter rond 3 bar, en zo verder. De drukstijging per meter is iets hoger in zout water dan in zoet water vanwege de iets grotere dichtheid.

Eenheden en metingen: de druk wordt uitgedrukt in pascal (Pa), kilopascal (kPa), bar of atmosfeer (ATM). De hydrostatische druk is afhankelijk van diepte en dichtheid en is onafhankelijk van stroming; dynamische druk door stroming kan er bovenop komen.

Impact en toepassingen: onderwaterdruk beïnvloedt constructies zoals duikpakken, scheepshulls en onderwatertoestellen, en speelt een cruciale rol in duik- en onderwatersystemen, met ademruimte en compressie van gas in lichaamssappen en apparatuur als aandachtspunten.