onauthenticiteit

Onauthenticiteit is de toestand waarin iets of iemand als niet oprecht of niet trouw aan zichzelf wordt ervaren. Het kan betrekking hebben op handelen, identiteit of representaties, en staat tegenover authenticiteit, dat verstaan wordt als oprechte, zelfgekozen en consistente uitdrukking van wie iemand is of wat een object belooft te zijn.

In filosofische tradities zoals existentialisme en fenomenologie wordt authenticiteit gezien als leven in overeenstemming met eigen waarden en vrijheid. Onauthenticiteit ontstaat juist wanneer men zich conformeert aan buitenafgedwongen normen, rollen of imago's (de zogeheten bad faith).

Vormen van onauthenticiteit variëren van persoonlijke (niet trouw aan eigen verlangens of overtuigingen), tot sociale (rollen aannemen omdat het ‘hoort’), tot commerciële (merken of personen die authenticiteit genoeg claimen te bieden terwijl dat niet het geval is).

In de sociologie en psychologie wordt onauthenticiteit vaak onderzocht als bron van vervreemding of ongemak. Binnen marketing en cultuurstudies wordt authenticiteit een waardevol begrip voor reputatie en vertrouwen, terwijl onauthenticiteit schadelijk kan zijn voor geloofwaardigheid.

Kritisch debat wijst op culturele relativiteit van authenticiteitsnormen en op het risico van essentialisme: wat als iets als ‘echt’ wordt ervaren, kan sterk afhangen van context, tijd en publiek.