odparowywania

Odparowywanie to proces utraty cieczy przez jej przechodzenie w fazę gazową, najczęściej dotyczy wody. Może zachodzić w temperaturze poniżej punktu wrzenia i polega na przekształceniu cząsteczek znajdujących się na powierzchni cieczy w parę. Szybkość odparowywania zależy od temperatury, powierzchni kontaktu cieczy z powietrzem, przepływu powietrza, różnicy ciśnień pary nad cieczą oraz właściwości chemicznych i lotności samej cieczy. Odparowywanie jest procesem endotermicznym i często prowadzi do ochłodzenia odparowującego płynu.

Mechanizmy i czynniki wpływające na tempo odparowywania obejmują transfer masy na granicy ciecz-powietrze, zależność od ciśnienia pary nasyconej i warunki termiczne otoczenia. W praktyce odparowywanie stosowane jest do koncentracji roztworów bez całkowitego doprowadzania cieczy do wrzenia.

Rodzaje i aparatura: odparowywanie może występować naturalnie (np. parowanie wilgoci z otwartego zbiornika) lub być zintensyfikowane technicznie w procesach przemysłowych. W przemyśle używa się odparowywaczy płytowych i innych układów do koncentrowania roztworów, a także systemów wieloefektowych, które wykorzystują energię odpadową do efektywnego odparowywania.

Zastosowania obejmują koncentrację roztworów w przemyśle spożywczym (np. soki, syropy), chemicznym i papierniczym, a także obróbkę ścieków. Odparowywanie różni się od wrzenia tym, że zachodzi głównie na powierzchni cieczy i może mieć miejsce poniżej temperatury wrzenia, podczas gdy wrzenie wymaga tworzenia się pęcherzyków w całej objętości. Energetycznie jest intensywnym źródłem zapotrzebowania na ciepło.