odparowanie

Odparowanie to proces przechodzenia cząsteczek cieczy ze stanu ciekłego do stanu gazowego na jej powierzchni. Zachodzi na granicy ciecz–para i może zajść nawet wtedy, gdy temperatura cieczy jest niższa od temperatury wrzenia. Jest to zjawisko powierzchniowe, zależne od energii kinetycznej cząsteczek i od różnicy między ciśnieniem par nasyconych a ciśnieniem otaczającej mieszanki.

Najważniejsze czynniki wpływające na tempo odparowywania to temperatura cieczy, ciśnienie par nasyconych (zależne od rodzaju cieczy), ciśnienie otoczenia, wilgotność powietrza, ruch powietrza (wietrzenie) oraz powierzchnia kontaktu między cieczą a powietrzem. Wyższa temperatura, większy gradient ciśnień par i większa powierzchnia sprzyjają szybszemu odparowaniu. Obecność rozpuszczonych substancji lub zanieczyszczeń może obniżać lub modyfikować tempo odparowywania.

Odparowywanie powoduje efekt ochłodzenia cieczy, gdyż energia potrzebna do przejścia cząsteczek w stan gazowy pochłania ciepło z otoczenia. W naturalnym obiegu wody odparowywanie od zbiorników wodnych i roślin uczestniczy w klimatologii i globalnym cyklu wodnym. W przemyśle odparowywanie jest wykorzystywane w destylacjach, koncentracji roztworów, suszeniu i odsalaniu.

Pomiar tempa odparowywania i jego modelowanie opierają się na zależnościach między warunkami termicznymi a transferem masy. W prostych szacunkach tempo odparowywania rośnie wraz z powierzchnią kontaktu i z gradientem stężenia par (różnicą między parą nasyconą a wilgotnością powietrza).