odparowania

Odparowanie to proces przejścia cząsteczek z cieczy do fazy gazowej na jej powierzchni. Zachodzi przy temperaturach poniżej punktu wrzenia i zależy od energii dostarczanej do cieczy oraz od różnicy ciśnień pary między cieczą a otoczeniem. Ciepło potrzebne do przejścia cząsteczek w parę nazywane jest ciepłem parowania.

Najważniejsze czynniki wpływające na tempo odparowywania to temperatura cieczy, powierzchnia styku z powietrzem, ruch powietrza (wietrzenie, konwekcja), wilgotność i ciśnienie otoczenia. Zanieczyszczenia i obecność substancji lotnych także modyfikują tempo parowania.

Odparowywanie różni się od wrzenia. Odparowywanie to proces powierzchniowy, który może zachodzić w dowolnej temperaturze, natomiast wrzenie to gwałtowne odparowywanie zachodzące w całej objętości cieczy w temperaturze wrzenia. W zamkniętych układach odparowywanie prowadzi do równowagi ciśnień par, a w układach otwartych – zależy od warunków otoczenia.

Zastosowania obejmują naturę i przemysł. W przyrodzie odparowywanie uczestniczy w obiegu wody w oceanach i jeziorach. W przemyśle wykorzystywane jest w destylacji, suszeniu, koncentracji roztworów i odsalaniu. Proces ten ułatwia koncentrację produktów spożywczych i chemicznych.

Pomiar odparowywania wyraża się zwykle w masie utraconej na jednostkę powierzchni i czasu (np. kg/(m²·s)).