octavalentie

Octavalentie is een term uit de chemie die verwijst naar een toestand waarin een atoom acht valentie-elektronen heeft of acht covalente bindingspartners kan aangaan in een verbinding. De octetregel vormt hierbij een klassieke leidraad: veel elementen streven ernaar om een buitenste schil met acht elektronen te vullen, wat stabiliteit oplevert.

In de praktijk kan de octetregel echter uitgebreid worden. Sommige atomen dragen een uitgebreid octet, waardoor er meer dan acht elektronen rondom het atoom voorkomen. Dit gebeurt vaak bij zwaardere elementen die d-orbitalen kunnen benutten en leidt tot wat men hypervalentie noemt. Ook bij coördinatiecomplexen kan een centraal atoom een hoog aantallen bondingpartners hebben, waardoor een octavalente of hoger coördinatie ontstaat.

Hoewel octavalentie een beschikbare beschrijvende term is, heeft moderne chemie er de voorkeur aan om die eigenschap te plaatsen binnen bredere concepten als hypervalentie, elektronendeling en coördinatiegetallen. Het begrip blijft afhankelijk van context, want valentie en bindingen kunnen verschillend begrepen worden afhankelijk van het gekozen model en de chemische omgeving.

Zie ook: octetregel, hypervalentie, coördinatiegetal.