elektronendeling

Elektronendeling is het delen van elektronen tussen atomen, meestal in covalente bindingen. Hierbij komen valentie-elektronen van de betrokken atomen samen in gedeelde elektronenparen, waardoor beide kernen met de elektronenwolk worden omgeven en een stabiel molecuul ontstaat.

De aard van de binding hangt af van het verschil in elektronegativiteit tussen de atomen. Bij een geringe of nul verschil zijn de gedeelde elektronen evenwichtig verdeeld en spreken we van een non-polaire covalente binding. Bij een groter verschil ligt het gedeelde elektronenpaar dichter bij de elektronegatieve kern, wat resulteert in een polaire covalente binding. Het aantal gedeelde elektronenparen bepaalt de bindingssoort: enkelbinding (één paar), dubbele binding (twee paren) of drievoudige binding (drie paren).

Sommige bindingen ontstaan waarbij beide elektronen uit hetzelfde atoom komen; dit wordt een coordinaat covalente binding genoemd. Daarnaast kunnen elektronen delokaliseren over meerdere atomen, wat de bindingen en stabiliteit van het molecuul beïnvloedt; dit verschijnsel komt vaak voor in systemen met resonantie en in metalen.

Elektronendeling is een fundamenteel concept in chemie en beïnvloedt onder meer moleculaire geometrie, polariteit, reactiviteit en de energetica van bindingen. Voorbeelden zijn water (H–O–H), methaan (CH4) met vier C–H enkelbindingen, zuurstofgas (O=O) en kooldioxide (O=C=O) met dubbele bindingen.