nietdiagnostische

Nietdiagnostisch is een term die in medische, psychologische en verwante vakgebieden wordt gebruikt om informatie, bevindingen of testen aan te duiden die geen bijdrage leveren aan het vaststellen van een specifieke diagnose of het onderscheid tussen aandoeningen. Het tegenovergestelde is diagnostisch, wat direct relevant is voor het identificeren van een ziekte of aandoening.

Toepassing en context. In klinische documentatie verwijst nietdiagnostische informatie vaak naar data die context biedt maar niet voldoende zijn om een diagnose te maken. Voorbeelden zijn incidentele bevindingen op beeldvormende onderzoeken, niet-specifieke klachten of algemeen voorkomende laboratoriumwaarden die geen ziekte specificeerden. In de psychologie en psychiatrie kunnen factoren zoals functionele impact, leefomstandigheden of risicofactoren als niet-diagnostisch worden beschouwd als ze niet voldoen aan de diagnostische criteria, maar wel van belang zijn voor behandeling of prognose.

Betekenis voor besluitvorming. Nietdiagnostische informatie kan helpen bij het vormen van het beeld rondom een patiënt, maar mag niet worden gebruikt als basis voor een definitieve diagnose. Artsen wegen vaak meerdere elementen af en gebruiken niet-diagnostische gegevens als aanvullende context of als factoren in risicobeoordeling en behandelplanning.

Beperkingen. Wat als niet-diagnostisch wordt aangemerkt, kan context-afhankelijk zijn; wat in de ene situatie niet-diagnostisch lijkt, kan in een andere situatie wel informatief zijn.

Zie ook. Diagnostische criteria, differentiaaldiagnose, incidentele bevindingen.