netwerkveiligheid

Netwerkveiligheid is het geheel aan maatregelen en processen die gericht zijn op het beschermen van computernetwerken tegen ongeautoriseerde toegang, misbruik, wijziging en onderbreking van dienstverlening. Het omvat zowel lokale netwerken binnen een organisatie als verbindingen naar het internet en cloudomgevingen. Het doel is vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van gegevens en diensten te waarborgen, en de continue werking van netwerken te waarborgen.

De dreigingslandschap voor netwerken omvat malware, phishing, misbruik van kwetsbaarheden, misconfiguraties, credential stuffing, denial of service-aanvallen en man-in-the-middle-aanvallen. Aanvallers kunnen via ongepatchte systemen, onbeveiligde protocollen, zwakke authenticatie of interne dreiging in netwerken binnendringen.

Belangrijke beveiligingsmaatregelen zijn onder meer perimeterbeveiliging (firewalls, VPN's, intrusion prevention), netwerkssegmentatie en zero-trustbenaderingen, sterke authenticatie en autorisatie, encryptie in transit (TLS, IPsec) en op rust waar mogelijk, veilige configuratie en patchmanagement, kwetsbaarhedentest en incidentdetectie met IDS/IPS en SIEM, evenals back-ups en incidentresponsplanning.

Effectieve netwerkveiligheid vereist een beleid en een raamwerk van controles, inclusief risicobeoordeling, change management, en continue monitoring. Organisaties hanteren een defense-in-depth-strategie en het principe van least privilege. Normen en kaders zoals ISO/IEC 27033, NIST SP-referenties en nationale wetgeving geven richting voor ontwerp, implementatie en auditing.

Implementatie kent zowel technologische als organisatorische aspecten: opleiding en bewustwording van medewerkers, duidelijke verantwoordelijkheden, en regelmatige penetratietests en audits. Goede netwerkveiligheid is een voortdurend proces dat afstemming vereist tussen beveiliging, operationele continuïteit en compliance.