migratieproeven

Migratieproeven zijn experimentele onderzoeken die gericht zijn op het bepalen hoe stoffen migreren door poreuze media zoals bodem, sediment of geïmplementeerde barrières. Het doel is inzicht te krijgen in transportmechanismen zoals advektie, dispersie en diffusie en in de retardatie van stoffen door sorptie aan oppervlakken en in het materiaal. Uit migratieproeven worden vaak parameters afgeleid zoals de retardatiefactor R, de effectieve diffusiecoëfficiënt en de dispersiecoëfficiënt, evenals doorbraakcurves die de tijdsafhankelijke verandering van concentraties laten zien.

Typen migratieproeven omvatten laboratoriumkolomproeven, diffusieproeven, batch- of sorptieproeven en veld- of in-situ proeven. Bij kolomproeven wordt een oplossing met tracer door een bemeten bodem- of sedimentmonster gepompt en worden de concentraties in de uitvoer op verschillende tijdstippen gemeten. Tracers kunnen conservatief zijn (bijv. bromide, chloride) of reactief, zodat ook sorptie en chemische reacties in het medium zichtbaar worden.

Toepassingen van migratieproeven liggen vooral op het gebied van milieubeoordelingen van verontreiniging, ontwerp en evaluatie van bodemsanering en de evaluatie van barrières voor opslag van gevaarlijke of radioactieve materialen. De resultaten dienen als input voor transportmodellen en bepalen grenzen en beschermingsniveaus.

Beperkingen van migratieproeven betreffen schaal- en tijdsverschillen tussen laboratorium- en veldomstandigheden, de heterogeniteit van het medium en mogelijke niet-lineaire sorptie en reacties. Zorgvuldige kwaliteitsborging en passende modelkeuzes zijn essentieel voor betrouwbare extrapolatie naar praktijktoepassingen.