merokrynowego

Merokrynowego wydzielania, zwane również merokrinnym, to jeden z podstawowych sposobów wydzielania w gruczołach egzocytarnych. W tym typie wydzielina jest uwalniana przez egzocytozę z pęcherzyków wydzielniczych, a komórka pozostaje nietknięta. Substancja wydzielana może być wodnista lub enzymatyczna, a charakter wydzielania zależy od funkcji danego gruczołu.

Mechanizm polega na fuzji pęcherzyków z błoną komórkową i uwolnieniu zawartości do światła gruczołu lub na powierzchnię epitelium. Proces ten wymaga energii i precyzyjnej regulacji sygnałowej, a cały organizm komórkowy nie traci integralności.

Przykłady merokrynowego wydzielania obejmują gruczoły potowe ekrynowane, niektóre gruczoły ślinowe oraz komórki kubkowe błon śluzowych, które uwalniają mucynę w drodze egzocytozy. Enzymy trzustki także są wydzielane głównie merokrynowo. W praktyce merokrynowe wydzielanie występuje najczęściej w produkcji wodnistych sekretów, enzymów oraz mucyn. W niektórych gruczołach może występować mieszane wydzielanie, łączące cechy różnych mechanizmów (merokrynowego, apokrynowego, holokrynnego).