lichtreductie

Lichtreductie verwijst naar het proces van het verminderen van artificiële verlichting gedurende de nacht om energie te besparen, lichtvervuiling te beperken en negatieve effecten op mens en milieu te verminderen. Het omvat ontwerp, beheer en beleidsmaatregelen die gericht zijn op minder en gerichter licht.

Technieken omvatten afscherming en gerichtheid van licht naar beneden, het vermijden van gereflecteerd of uitgestraald licht buiten het beoogde gebied, en het gebruik van lampen met lagere luminantie en stralingshoek waar mogelijk. Het inregelen van verlichting met tijdsvensters en bewegingssensoren, en het kiezen van warmere kleurtemperaturen om verstoring van fauna te verminderen, behoren tot de kernpraktijken.

Toepassingsgebieden zijn onder meer openbare straatverlichting, gebouwen, parkeerterreinen en industriële terreinen, maar ook campussen en buitenreclame. In astronomische observatoria en beschermde natuurgebieden is extra nadruk op maximale reductie.

Voordelen bestaan uit energiebesparing en lagere operationele kosten, minder lichtvervuiling, betere nachtrust en minder verstoring van flora en fauna.

Uitdagingen zijn onder meer veiligheidsperceptie en praktische vereisten, kosten van retrofit en onderhoud, en afstemming met bestaande regelgeving en infrastructuur.

Beleid en onderzoek richten zich op normen voor shielding, verlichtingstijden en helderheid, en op best practices voor urban planning en ecologische effecten.

Historisch gezien ontstond lichtreductie als gevolg van toenemende stedelijke verlichting en bewustwording van de impact op nachtelijke omgevingen; sindsdien is het opgenomen in duurzaamheids- en ruimtelijke planning.