kortesluiting

Een kortsluiting is een ongewenste elektrische verbinding tussen twee punten met verschillende potentiaal, waardoor een laag-impedant pad ontstaat. Dit laat een plotseling hoge stroom door het circuit lopen, met gevolg oververhitting, vonken en mogelijk schade aan onderdelen of brand. In technische context wordt meestal gesproken van kortsluiting; ook termen als ongewenste verbinding of defect in isolatie worden gebruikt.

Typen en oorzaken: kortsluitingen tussen fase en fase (fase-fase) of tussen fase en aarde (fase-aarde) komen voor in zowel wisselstroom- als driefasige systemen; in driefasige netten kunnen complexere combinaties bestaan. Oorzaken zijn onder meer beschadigde isolatie, kabelbreuken, vocht, mechanische beschadiging, losse aansluitingen en defecte schakelaars of apparaten. Een kortsluiting vermindert de totale impedantie en laat de stroom aanzienlijk toenemen, waardoor beveiligingen moeten reageren.

Gevolgen: de enorme stroom kan leiden tot snelle opwarming van bedrading en componenten, smelten van isolatie, vonken en schade aan apparatuur, met brandgevaar als mogelijk gevolg. Installaties en meterkasten kunnen beveiligingen activeren; langdurige of herhaalde kortsluitingen kunnen blijvende schade veroorzaken aan netwerken en aangesloten apparaten.

Beveiliging en preventie: kortsluitingen worden doorgaans onderdrukt door zekeringen of automatische schakelaars (stroomonderbrekers) in de meterkast. Aardlekschakelaars bieden extra bescherming tegen lekstroom, maar beschermen niet direct tegen elke kortsluiting. Preventieve maatregelen omvatten correcte dimensionering van kabels en apparaten, goede isolatie, fysieke scheiding van leidingen, regelmatige inspectie en onderhoud, en werkprocedures zoals uitschakelen en vergrendelen bij onderhoud.