inertheid

Inertheid, ook wel traagheid genoemd, is de eigenschap van materie om haar toestand van rust of van een eenparige rechtlijnige beweging te behouden, tenzij er een netto kracht op inwerkt. In de natuurkunde wordt inertie gezien als een fundamentele weerstand tegen verandering van beweging. De mate van inertie is nauw verbonden met de massa van een voorwerp: hoe groter de massa, hoe groter de weerstand tegen verandering.

Volgens de eerste wet van Newton blijft een voorwerp in rust of in beweging met gelijke snelheid in dezelfde richting, tenzij er een kracht op inwerkt. De netto kracht die op het voorwerp werkt, bepaalt de verandering in beweging, uitgedrukt door F = ma (vectoriële aard niet meegerekend). Hiermee verklaart inertie waarom een zwaar object moeilijker te versnellen is dan een licht object.

Bij roterende systemen manifesteert inertie zich ook als weerstand tegen veranderingen in rotatiesnelheid. Het traagheidsmoment, of moment of inertia, hangt af van de hoeveelheid massa en hoe die massa verdeeld is ten opzichte van de rotatieas. Voorwerpen met massa verder van de as hebben een groter traagheidsmoment en vergen meer kracht om sneller te roteren of te stoppen.

Historisch werd het concept ontwikkeld en geformaliseerd door Galileo en vooral door Newton, die het principe van traagheid als eerste wet van de beweging vastlegde. In deze context is inertie een fundamenteel begrip voor begrip van beweging in natuurkunde en engineering, met toepassingen variërend van voertuigdynamica tot ruimtetuigen die continuïteit van beweging tonen zonder voortdurende kracht.