hogedrukflessen

Hogedrukflessen, ook wel hogedrukcilinders genoemd, zijn drukvaten ontworpen om gassen onder hoge druk op te slaan. Ze worden gebruikt in industrie, geneeskunde en duiktoepassingen en dienen als transport- en opslagmedium voor diverse gassen zoals zuurstof, stikstof, argon, kooldioxide en waterstof. De flessen bestaan doorgaans uit een stevig materiaal zoals koolstofstaal of koolstofvezelcomposieten, met een ventiel en een nekring aan de bovenkant.

Constructie en normen: Hogedrukflessen worden geproduceerd volgens internationale normen en nationale regelgeving. Voor de flessen gelden eisen aan sterkte, afdichting en testen, waaronder periodieke visuele inspecties en hydrostatische testen. De servicedruk varieert afhankelijk van gas en ontwerp, maar ligt vaak in de orde van 150 tot 300 bar. Materialen omvatten staal, aluminium en, bij sommige toepassingen, koolstofvezelcomposieten. Flessen worden gemarkeerd met informatie over gasidentiteit, maximale druk, serienummer en inspectiedatum; kleurcodes en labels kunnen per land verschillen.

Veiligheid en onderhoud: Flessen moeten altijd rechtop staan, beschermd tegen vallen en tegen lichamelijke schade. De ventielklep blijft gesloten als de fles niet in gebruik is. Ventielen en koppelingen worden uitsluitend gemonteerd en gecontroleerd door bevoegd personeel; lekkages worden vastgesteld met voorgeschreven testen. De levensduur van een fles eindigt bij afkeur of herkeuring; bij beschadiging of verstrijkde keuringsdatum wordt de fles buiten gebruik gesteld.

Toepassingen: Hogedrukflessen worden veelvuldig ingezet voor opslag en transport van industriële gassen, medische zuurstoftanks, duikflessen en apparatuur zoals brandblussers.