geluidsdoorlassing

Geluidsdoorlassing is het fenomeen waarbij geluid zich door een bouwkundige scheiding verplaatst van één ruimte naar een andere. Het is een kenmerk van geluidsoverdracht door wanden, vloeren, plafonds en deuren en bepaalt in hoeverre een ruimte wordt beschermd tegen geluid uit de aangrenzende ruimte. In de bouw- en akoestiek wordt geluidsdoorlassing doorgaans uitgedrukt als het geluidsoverdrachtverlies TL, gemeten in decibel. Een hogere TL betekent dat de barrière minder geluid doorlaat; omgekeerd geeft een lage TL aan dat geluid gemakkelijker doordringt. Naast TL worden ook bouwakoestische normen gebruikt zoals de single-number ratings voor geluidsisolatie, waarbij rekening wordt gehouden met verschillende frequenties.

Factoren die geluidsdoorlassing bepalen zijn onder meer de massa en stijfheid van de scheiding, de constructieopbouw en de afdichting. Zware, massieve wanden dragen bij aan een hogere TL en verminderen zo de geluidsdoorlassing. Openingen, naden en penetraties verlagen de TL aanzienlijk. Flankeringsgeluid langs andere paden zoals vloeren en constructie-contacten speelt ook een rol.

In de praktijk wordt geluidsdoorlassing beoordeeld volgens normen en testmethodes die laboratorium- of veldmetingen omvatten. Verbeteringen omvatten het toepassen van zwaardere of beter gedempte materialen, het decoupleren van delen van de constructie en het adequaat afdichten van kieren en verbindingen. Het begrip is essentieel voor privacy en comfort in woningen, kantoren en onderwijsinstellingen.