frequentieinformatie

Frequentieinformatie verwijst naar gegevens over het toewijzen en gebruiken van elektromagnetische frequenties binnen het spectrum. Het omvat belangrijke kenmerken zoals bandindeling, kanalen, bandbreedte, frequentiepunten en de status van vergunningen. Deze informatie is essentieel voor ontwerp, uitvoering en toezicht van draadloze systemen.

Wordt toegepast door regelgevers, operators, fabrikanten en engineers om telecomnetwerken, radiodiensten, satellietcommunicatie en navigatiesystemen te plannen en te laten werken zonder storingen. Het helpt bij interferentiepreventie en naleving van wettelijke eisen.

Belangrijkste onderdelen zijn onder andere de bandindelingen (van LF tot EHF), kanaalruimten, centrale frequenties, bandbreedte, duplex- en emissievoorwaarden, vermogenlimieten en emissiebeleid.

Coördinatie gebeurt via internationale en nationale organisaties zoals de International Telecommunication Union (ITU) en regionale/nationale regelgevers. Zij publiceren frequentieplannen, registreren aanvragen voor toewijzing en onderhouden databases met actuele toewijzingen en beschikbaarheid, met aandacht voor grensoverschrijdende storingen.

Frequentie-informatie is beschikbaar in publicaties zoals bandplannen, vergunningen, registraties en databanken. Het wordt gebruikt voor netwerkontwerp, spectrumbeheer, licentieprocedures, toezicht en handhaving. Bij meten en monitoren worden hulpmiddelen zoals spectrumanalysers en frequentietellers gebruikt, met meeteenheden zoals Hz, kHz, MHz en GHz.

Nauwkeurige frequentie-informatie ondersteunt efficiënte benutting van het spectrum, veilige werking van kritieke systemen en transparante marktwerking bij veiling en toewijzing van frequenties.