francuskim

Francuskim jest instrumentalna forma przymiotnika francuski, używana w odniesieniu do rzeczowników rodzaju męskiego w liczbie pojedynczej. W polszczyźnie przymiotniki odmieniają się przez przypadki i rodzaje, a forma francuskim jest charakterystyczna dla narzędnikowej funkcji tego przymiotnika w odniesieniu do rzeczowników męskich.

Zastosowanie tego wariantu formy następuje przede wszystkim wtedy, gdy przymiotnik opisuje sposób działania lub funkcję, która łączona jest z narzędnikiem w zdaniu. Najczęściej spotykane konteksty to opis języka lub sposobu posługiwania się czymś. Przykładowo: posługuję się językiem francuskim. Pismo zostało sporządzone w języku francuskim. W obu przypadkach użyty jest instrumentalny przypadek przymiotnika i odpowiada on męskiemu rodzajowi rzeczownika.

Podobnie jak inne przymiotniki, francuskim odmienia się zgodnie z kategorią gramatyczną rzeczownika, którego dotyczy. Forma ta jest wykorzystywana tylko w liczbie pojedynczej i dla rodzaju męskiego. W innych rodzajach (żeńskim, nijakim) używane są odpowiednie zakończenia przymiotnika w narzędniku, na przykład francuską lub inne formy zależnie od odmiany rzeczownika.

Geneza formy pochodzi od nazwy kraju Francja i wyrażenia odnoszące się do Francji lub języka francuskiego. Użycie „francuskim” jest zatem naturalne w kontekstach, w których chodzi o to, że coś jest związane z Francją lub językiem francuskim, przy założeniu, że mówimy o rzeczowniku rodzaju męskiego w narzędniku.