emulsieeigenschappen

Emulsieeigenschappen beschrijven de kenmerken van een emulsie, een mengsel van twee onvermengbare vloeistoffen waarin de ene vloeistof fijn verdeeld is als druppels in de andere. Emulsies worden gestabiliseerd door een emulsator of stabilisator. Voorbeelden zijn olie-in-water (O/W) en water-in-oil (W/O). De uiteindelijke eigenschappen hangen af van de faseverhouding, de gebruikte emulsifier en het bereidingsproces.

Een centrale eigenschap is de druppeldiameterverdeling, die invloed heeft op stabiliteit, helderheid en mondgevoel. Daarnaast spelen de interfaciale spanning tussen de fasen en de elektrostatatische of sterische stabilisatie door emulsifiers een belangrijke rol. Een hoge absolute waarde van de zeta-potentiaal vergroot de stabiliteit door elektrostatistische afstoting.

Stabiliteit ondervindt verschillende verschijnselen: coalescentie (samensmelting van druppels), creaming of sedimentatie (drijvingsscheiding), en Ostwald-ripening (verdere groei van druppels door diffusie). Flocculation en fase-scheiding zijn ook mogelijk. Pickering-emulsies, gestabiliseerd door vaste deeltjes, bieden extra stabiliteit tegen coalescence.

Meting en karakterisering: druppeldiameterverdeling wordt bepaald met dynamische lichtverstrooiing (DLS), laser-diffractie of microscopie. Interfaciale spanning wordt verlaagd door emulsifiers; interfaciale rheologie kan de stabiliteit beïnvloeden. Zeta-potentiaal en interfaciale rheologie zijn diagnostische parameters.

Rheologische eigenschappen zoals viscositeit, viscoelastische gedrag en thixotropie beïnvloeden processing en mondgevoel. Emulsieeigenschappen zijn cruciaal in de voedings-, cosmetische-, farmaceutische- en verfindustrie. Typische tests voor stabiliteit zijn centrifugatie, versnelde stabiliteitstesten en Turbiscan-analyses.