distributievormen

Distributievormen verwijzen naar de wijze waarop een fabrikant of producent zijn producten aan de uiteindelijke consument laat aanbieden en via welke kanalen dit gebeurt. Het omvat de keuze tussen directe verkoop aan de eindklant en verkoop via tussenpersonen, evenals de structuur van de relatie tussen producent, distributeurs en retailers. De distributievorm beïnvloedt onder meer het bereik van de markt, de mate van controle over merkpresentatie en klantenservice, en de kosten.

Directe distributie houdt in dat de producent rechtstreeks aan de eindklant levert, zonder tussenpersonen. Voorbeelden zijn verkoop via eigen winkels, een eigen webshop of een directe verkoopteam aan bedrijven. Indirecte distributie omvat tussenpersonen zoals groothandel, detailhandel, agenten of distributeurs die goederen van de producent kopen en verder aan retailers of eindklanten verkopen. Een gemengde of multikanaalstrategie combineert meerdere kanalen, zoals online verkoop naast fysieke winkels, of verkoop via zowel groothandels als directe kanalen.

Daarnaast spreken marketeers vaak over marktdekking: intensieve, selectieve en exclusieve distributie. Intensieve distributie streeft naar maximale dekking en komt veel voor bij snelle consumentenproducten. Selectieve distributie beperkt het aantal verkooppunten om service en merkimago te waarborgen. Exclusieve distributie kent vaak één distributeur of retailer per regio, wat controle en prestige kan verhogen.

Bij de keuze voor een distributievorm spelen factoren zoals het type product, de doelgroep, geografische spreiding, concurrentie, kosten en gewenste serviceniveaus een rol. Een doordachte distributiestrategie verbetert bereik, klanttevredenheid en winstmarges.