Home

diagonaal

Diagonaal is een term die in verschillende disciplines wordt gebruikt om een lijn of richting aan te geven die van de ene hoek naar de tegenoverliggende hoek loopt. In de meetkunde is een diagonaal een lijnstuk dat twee niet-aangrenzende hoeken van een veelhoek verbindt. Bij een rechthoek of vierkant is de diagonaal de lijn tussen twee tegenoverliggende hoeken.

In de meetkunde van vlakvakken is de lengte van de diagonaal van een rechthoek met zijden a

In de lineaire algebra noemt men de hoofddiagonaal van een vierkante matrix de verzameling van de elementen

Andere toepassingen zijn onder meer ontwerp en kunst, waar diagonaal verwijst naar lijnen die schuin lopen

In schaken bewegen stukken langs diagonalen; de bisschop kan uitsluitend langs diagonale lijnen bewegen en aanvalspaden

Etymologie: diagonaal komt uit het Latijn diagonaalis, afgeleid van Grieks dia- 'doorheen' en gonia 'hoek'.

en
b
gegeven
door
de
stelling
van
Pythagoras:
sqrt(a^2
+
b^2).
De
diagonaal
heeft
een
hellingshoek
afhankelijk
van
de
verhouding
van
de
zijden
en
kan
worden
beschreven
met
de
coördinaten
van
de
eindpunten.
op
posities
i,i;
de
secundaire
diagonaal
loopt
van
de
andere
hoek
en
bevat
de
elementen
a_{i,n+1-i}.
en
vaak
dynamiek
of
spanning
aan
een
compositie
geven;
diagonale
patronen
komen
voor
in
textiel,
grafische
vormgeving
en
architectuur.
volgen.