complementreceptoren

Complementreceptoren zijn receptoren op cellen van het immuunsysteem die interageren met het complimentensysteem. Ze herkennen verschillende fragmenten van complementcomponenten, zoals C3b, C4b en C3d, die aan microben of immuuncomplexen zijn gebonden. Door deze herkenning worden effecten zoals opsonisatie, phagocytose en inflammatoire signaling mogelijk. De receptoren komen voor op onder meer neutrofielen, monocyten en macrofagen, dendritische cellen en bepaalde B- en T-cellen.

De belangrijkste complementreceptoren omvatten CR1 (CD35), CR2 (CD21), CR3 (CD11b/CD18) en CR4 (CD11c/CD18), evenals CRIg. CR1 bindt C3b en C4b en speelt een rol bij verwijdering van immuuncomplexen en opname van opgeleide pathogenen. CR2 bindt C3d en fungeert als co-receptor op B-cellen, wat de activering van B-cellen versterkt bij de herkenning van antigene op complement-gebonden antigenen. CR3 en CR4 binden iC3b (en andere liganden) en zijn betrokken bij fagocytose en celladhesie. CRIg wordt uitgedrukt op macrofagen en bindt onder meer C3b/iC3b, wat de verwijdering van op complement-gebonden pathogenen vergemakkelijkt.

Receptoren voor anafylatoxinen bestaan ook: C3aR en C5aR. Deze receptoren reageren op C3a en C5a en stimuleren ontstekingssignalen, chemotaxis en de afgifte van ontstekingsmediatoren.

Rol en klinische relevantie: complementreceptoren dragen bij aan opsonisatie, clearing van immuuncomplexen, en reguleren immuunresponsen en inflammatie. Ze zijn betrokken bij homeostase en hostafweer, maar disbalans kan bijdragen aan auto-immuunziekten en inflammatoire aandoeningen. Therapeutische benaderingen richten zich op modulatie van het complement-systeem, inclusief receptoren en hun signaalroutes.